In scenario 1 stap 9 wordt in de scenario beschrijving als tijdstipregistratie 31-03-2012 genoemd, terwijl de dagtekening van de uitspraak 24-03-2012 is. Het lijkt ons niet correct dat een dagtekening in het verleden wordt gebruikt. Los hiervan wordt in het voorbeeldbericht in de relatie isBeschiktVoor als (nieuwe) beginGeldigheid 24-03-2012 (dagtekening) gebruikt. Onlangs is echter afgesproken dat bij een uitspraak het tijdvakgeldigheid niet afgeleid moet worden van de dagtekening (omdat deze normaal gesproken in de toekomst ligt), maar van het tijdstipregistratie. Het voorbeeldbericht moet naar onze mening aangepast worden zodat als begingeldigheid de tijdstipregistratie wordt gebruikt. Daarbij is het wellicht goed om een tijdstipregistreatie te kiezen die voor de dagtekening ligt.
ma, 22-07-2013 - 09.45u
#1
Scenario 1 stap 9: Tijdvak geldigheid isBeschiktVoor
De hoofdregel wordt keurig weergegeven. Een uitspraak op bezwaar wordt (net als een beschikking) eerder administratief geregistreerd dan verzonden (dagtekening). Ter voorkoming van toekomstmutaties krijgt dan beginGeldigheid de datum van tijdstipregistratie. Het proces zal echter niet altijd zo netjes verlopen bij gemeenten. Wanneer zoals in dit voorbeeld men er een week na het verzenden van de uitspraak op bezwaar achter komt dat deze uitspraak niet geregistreerd is, dan gebeurt dit alsnog. Er is dan geen noodzaak meer om een toekomstmutatie te voorkomen. Dan kan dus, net als bij een ontvangen bezwaar of een uitspraak in beroep de regel hanteren dat BeginGeldigheid is gelijk aan de dagtekening.
Leveranciers moeten in hun applicaties eenduidige specificaties implementeren. Daarvoor is ook de beschreven regel (gebruik registratiedatum bij beschikkingen en uitspraken) besproken en vastgesteld. Indien deze regel moet worden: "gebruik de dagtekening indien deze niet in de toekomst ligt en pak anders de registratiedatum" dan is dat ook een specificatie, maar deze wijkt af van hetgeen we eerder afgesproken hebben. Daarnaast ben ik geen voorstander van deze nieuwe regel omdat die later tot verwarring kan leiden over de vraag waar deze datum van is afgeleid.
Om tot voor iedereen geldende specificaties te komen, wil ik andere leveranciers vragen hoe zij hier tegen aan kijken. Ik ben benieuwd naar de reacties.
Wij zijn ook altijd uitgegaan van de regel zoals die hierboven is gesteld (beschikkingen en uitspraken krijgen tijdstip registratie). Daarbij hebben wij bevestigd gekregen dat het niet de bedoeling is om met het tijd van het systeem waarop de tests worden gedraaid aan de slag hoeven te gaan. Dit levert echter wel het volgende probleem op: Wanneer een beschikking via een NBSK op dit moment wordt opgevoerd met een dagtekening van bijvoorbeeld 31-01-2012, dan krijgt de beginGeldigheid in dit geval 26-08-2013 (datum van registratie). Voert men daarna een IBB op, dan wordt daarvoor wel de dagtekening genomen, bijvoorbeeld 15-02-2012. De WAS in het IBB zal dan de volgende geldigheden bevatten (naast de beschikstatus 01): beginGeldigheid: 26-08-2013 eindGeldigheid 15-02-2012 Daarmee komt de eindGeldigheid voor de beginGeldigheid te liggen, iets dat niet voor mag komen. Met de regel "gebruik de dagtekening indien deze niet in de toekomst ligt en pak anders de registratiedatum" kan dit probleem wel voorkomen worden voor de scenario's.
Met het voorbeeld dat Thomas schetst, wordt volgens ons bevestigd dat we de gemaakte afspraak inderdaad moeten "aanvullen". Die noodzaak blijkt ook bij een ander voorbeeld. Bij ontvangst van een bezwaarschrift, wordt ontdekt dat de beschikking (aanslagbiljet) niet is vastgelegd in de administratie. Dat wordt alsnog gedaan. Wanneer die dan wordt geregistreerd met ingangsdatum de registratiedatum, dan krijgt de code "bezwaar ingediend" een eerdere ingangsdatum dan de code "beschikking genomen". Ook dat is een niet wenselijke tijdlijn. We zullen dus inderdaad uitgaan van de regel: Ingangsdatum bij beschikking en bezwaar is de registratiedatum, wanneer datumDagtekening in de toekomst ligt. Anders is ingangsdatum de datumDagtekening.