De keuze geen entiteittype zaakdossier te onderscheiden sluit (op conceptueel niveau) slecht aan op het concept Zaakgericht werken.
Op implementatie- en systeemniveau kan ik me die keuze, zeker als het een tijdelijke en voorlopige oplossing is, beter voorstellen. Echter ook dan zie ik hier een belangrijk aandachtspunt. Want hoe ga je dan om met een zaakdossier als de zaak eenmaal is afgehandeld en gesloten, maar het zaakdossier nog jarenlang bewaard en gemaneged moet worden, ook informatietechnisch? Denk aan de archieffunctie en het bewaarregime waaronder een dossier gaat vallen. Dat vereist volgens mij informatietechnisch beheer op de entiteit zaakdossier.
die discussie is al lang geleden beslecht en gedocumenteerd. Een zaakdossier is de verzameling van alle bij een zaak behorende gegevens en documenten. Het is dus overbodig dit apart te modelleren. Elke zaak leidt tot een zaakdossier. Archief- en bewaarregime worden bepaald door de zaakkenmerken. Ook een afgehandelde zaak blijft een zaak en wordt desgewenst verwijderd als de archiefkenmerken daartoe aanleiding geven. Dus geen separaat documentenarchiefregime meer. De zaak is allesbepalend, niet een afzonderlijk document. Ziedaar één van de verschillen tussen zaak- en documentgericht werken.